ممکن است پسرها ادعا کنند صرفاً مسئله ترجیح خواندن مجله یا آخرین افکار دوستانشان در شبکه های اجتماعی بر متون کلاسیک است؛

حقایقی در مورد عادات کتاب خوانی پسران

اما دو مطالعه عظیم که تاکنون در مورد عادات کتاب خوانی کودکان در انگلیس انجام شده حاکی از آن است که آن ها این توجیهات را رد کرده اند.

آن ها مدعی شده اند پسران در هر سن و سالی، صرف نظر از ماهیت آثار ادبی که به آن ها ارائه شده، در خواندن کمتر از دخترها دقت می کنند. آن ها زمان کمتری را صرف پردازش واژه ها می کنند، با تنبلی بعضی قسمت ها را رد می کنند و کتاب هایی را انتخاب می کنند که خواندنشان بسیار آسان است، به این معنی که سراغ مطالب سخت تر نمی روند.

«کیت تاپینگ» استاد تحقیقات آموزشی و اجتماعی در دانشگاه دوندی مسئولیت این دو تحقیق دانشگاهی را بر عهده داشته است: در یکی از ۸۵۲ هزار و ۲۹۵ دانش آموز از ۳ هزار و ۲۴۳ مدرسه (یک دهم ۴/۸ میلیون دانش آموز انگلیسی) استفاده شده و در دیگری سؤالات کوتاه مربوط به فهمیدن کتاب هایی که ۱۵۰ هزار و ۲۲۰ کودک در ۹۶۷ مدرسه خوانده اند، بررسی شده است.

از این میان، آن ها در مورد پسران بین پنج تا ۱۸ سال به این نتیجه رسیدند: «کاری که آن ها می کنند خیلی خوب نیست و آن ها روند کندی را طی می کنند.»

در این مطالعات برای بررسی پیشرفت خواندن، از داده های یک سیستم کامپیوتری که در مدارس سراسر انگلیس استفاده می شود بهره برداری شد. در ابتدا دانش آموزان یک کتاب را در مدرسه یا خانه می خواندند. سپس به یک آزمون کامپیوتری که بسته به حجم کتاب، ۱۰-۲۰ سؤال دارد، پاسخ می دادند.

سپس دانش آموز و معلم فوراً از سیستم کامپیوتری بازخورد می گیرفتند و گزارش هایی در مورد جزئیات خواندن کتاب، تعداد واژه های خوانده شده و سطح خواندن کتاب و نیز میران فهم کتاب توسط کودک ارائه می شد که با درصد پاسخ های درست در آزمون نشان داده شده بود.

تاپینگ در مورد مطالعه اول که به نظر او نشان می داد پسران در هر سن و سالی تمایل دارند هنگام مطالعه بخش هایی از کتاب را حذف کنند یا کاملاً سرسری از آن ها رد شوند، ویژگی ای که در دختران کمرنگ تر است، گفت: «در نتایج نهایی پسران عملکرد بسیار بدتری داشتند، در آزمون های خواندن دستاورد چندانی نداشتند و متوسط درصد پاسخ های درست آن ها خیلی پایین بود.»

تاپینگ در رابطه با مطالعه دوم که سؤالش این بود که آیا فرقی می کند که مطلب مورد مطالعه داستان یا غیرداستانی باشد، گفت: «بسیاری از مردم معتقدند احتمال این که پسران کتاب داستانی بخوانند بسیار کمتر از دختران است و این از دلایلی است که باعث می شود دختران در این زمینه از پسران بهتر باشند؛

اما ما موضوعات داستانی و غیرداستانی را مورد بررسی قرار دادیم و دریافتیم گرچه پسران بیش از دختران به ویژه در دوره راهنمایی، سراغ مطالب غیرداستانی می روند، اما آن ها را بهتر از دخترها نمی خوانند. آن ها متون غیرداستانی را برمی گزینند اما آن ها را با دقت و کامل نمی خوانند، همان کاری که دخترها با متون غیرداستانی می کنند.»

تاپینگ تصریح کرد: «این موضوع کمی اسرارآمیز است. جالب است که این موضوع به وضعیت اقتصادی-اجتماعی ارتباطی ندارد. این مطالعه تا اندازه ای با مطالعات پیشین که نشان می داد وضعیت اقتصادی-اجتماعی تأثیر بسزایی دارد، متفاوت است. در مطالعه حاضر، وضعیت اقتصادی-اجتماعی تأثیر چندانی ندارد؛ نه این که هیچ تأثیری به هر شکل و ساختاری نداشته باشد.»

او افزود: «باید به پسران اطلاع بدهیم چه اتفاقی افتاده است. پسران معمولاً می گویند «من دوست دارم متون غیرداستانی بخوانم»، «دوست دارم مجله بخوانم»، «به چرخیدن در فضای اینترنت یا خواندن دستورالعمل بازی های ویدیویی علاقه مندم»؛ اما این مطالعه نشان می دهد عملکرد آن ها در این زمینه از دختران اصلاً بهتر نیست.»

به گفته تاپینگ موضوع اصلی این بود که معلوم شود پسرها به چه چیزی علاقه دارند تا آن ها را بر مطالعه متمرکز کند. تحقیقات تاپینگ نشان داد کودکان طی اولین سال های دوره راهنمایی، کتاب های مشکل را با موفقیت زیاد می خوانند؛ مثل رمان های هری پاتر.

تاپینگ گفت: «به آموزگاران، مربی یاران و کتابدارانی نیاز است که زمانی را صرف گفتگو با کودکان در مورد انتخاب کتاب های مورد علاقه خود کنند؛ پیشنهاد هایی برای خواندن کتاب های چالش برانگیزتر در چارچوب علایقشان. ما نمی گوییم صدها اثر کلاسیک بخوانند و آن وقت اوضاع رو به راه می شود. آن ها باید کتاب های چالش برانگیز در حوزه علاقه خود بخوانند.»

«دریک فوک» مدیر برنامه نرم افزاری تحقیق پیشنهاد اختصاص ساعت مطالعه در مدرسه را مطرح کرد.

او گفت: « باید تلاش کنیم تا مطمئن شویم پیشرفت سواد دانش آموزان در دوره راهنمایی پیگیری و به چالش کشیده می شود. منظورم این است که دانش آموزان به سمت انتخاب کتاب های چالش برانگیز در مدرسه هدایت شوند و ساعت اختصاصی مطالعه وارد برنامه درسی مدارس شود تا آن ها زمان خاصی برای تمرکز بر مطالعه موشکافانه داشته باشند.»

منبع