یک سنگ به اندازه ای بالا می رود که نیرویی پشت آن باشد.

با تمام شدنِ نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است!

ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند و سربلند می شود.

هر فردی به اندازه این گیاه کوچک، ریشه داشته باشد، از زیر خاک و سنگ، از زیر عادت و غریزه! و از زیر حرف ها و هوس ها، سر بیرون می آورد و با قلبی از عشق افتخار می آفرینید.

ریشه ما، همان " فهم " ماست.