شخصی تعریف می کرد که یکی از دوستانم مدتی سردرد عجیبی داشت و مشکوک به بیماری خطرناک مغزی بود.

دکتر برای او آزمایش هایی نوشت.

بعد از تحمل استرس طولانی و صرف هزینه زیاد، برای گرفتن نتیجه آزمایش به شفاخانه رفتیم. چشمان و قلبش می لرزید.

متصدی آزمایشگاه جواب آزمایش را به ما داد و گفت: شکر خدا چیزی نیست.

دوستم از خوشحالی از جا پرید. انگار تازه متولد شده. رفت بسته شکلاتی خرید و با شادی در بیمارستان پخش کرد.

متصدی آزمایشگاه به من هم کاغذ سفیدی داد و گفت: این هم نتیجه آزمایش تو! چیزی نیست شکر خدا تو هم سالم هستی!

از این کار او تعجب کردم!

متصدی که مرد عارفی بود، گفت: وقتی دوستت فهمید سالم است، خیلی خوشحال شد و اصلا به خاطر هزینه ها و زمانی که برای این موضوع گذاشته، ناراحت نشد.

پس من و تو هم قدر سلامتی مان را بدانیم و با صرف هزینه ای کم در راه خدا، با زبان و در عمل شکرگزار باشیم که شکر نعمت باعث دوام و ازدیاد نعمت است.

و نعمت های پروردگارت را بازگو کن. (ضحی:۱۱)