#شعر#تمام ناتمام من
تمام ناتمام من
زمانی که قلمم در عشق می رقصد،
ناتمام من در خواب بیداری می بیند
آوای تو
ای هدیه ی فرشتگان،
چشمانم را در آغوش جاودانگی می فشارد
بی تو
دریای بی کرانه ای هستم،
و غم هایم در دشت بی پایانی گم می شوند
بی تو
کویر روحم را در خود می فشارد،
اما با تو
شعرم جان می گیرد
تمام ناتمام من
در آغوش غزل های تو،
چون شکوفه ای در اوج
بهار می شود
چون مهتابی در آغوش ستاره ها می درخشم،
و سکوت ساحل را
با نغمه های دلکش می آمیزد
هم صدای تو منم
که آوای دریا را زنده می کنم
با نغمه ای آشنا از آسمانها
عاقبت این سکوت یخ زده
در حضورت شکسته می شود،
و من
سرشار از آرزوی وصال،
چون خورشیدی طلایی،
روشن
سرخ
شگفت انگیز
می شوم
#لیلا_طاهری نژاد
می پسندم
(۰)
نمی پسندم
(۰)
ارسال نظر برای «#شعر#تمام ناتمام من »
سایر نوشته ها :
