سلام آقای من...
مولای من...در تعجبم که بعد از آباء مطهرت چگونه بدون حضور و هدایت هیچ راهنما و امامی، بیش از هزار سال این دنیا دوام آورد و مردم تحمل کردند... در حالی که هرروز محبان و شیعیان تان برای فرج ات دعا میکنند و انتظار ظهور تو را دارند. شاید خدا هنوز مارا لایق درک حضورت و فرج ات نمی داند که تو هنوز نیامده ای...
ای امام زمان....و غائب از نظر و دیده ی بی فروغ ما....
طاقت همه مظلومان و منتظرانت از دست رفت...بیا که تمام دنیا و زمین و زمان را مصیبت و ظلم فرا گرفت. بدی ها زیاد و عالم گیر و برکات و خیرات زمین و آسمانها کم شد.... و همه ما به شدت به حضور و دعای تو نیازمندیم. واحسرتا که امیدها به ناامیدی گرایید و در این دنیای وانفسا تنها عده قلیلی از مومنین و بندگان ستم دیده و رنج کشیده امت جدت و سایر ادیان به آمدن عن قریب موعود و عدالت گستری ات چشم امید بسته اند. بیا حتی اگر ما هم به واسطه گناهانمان سزاوار انتقام تو باشیم، به تیغ ات سر و گردن می نهیم. آقای من... زودتر بیا که از این بی سر و سامانی، مثال گله بی چوپانیم امروز...
فرموده ای هرگز از شیعیان و امت جدت غافل نیستی.... دعایمان کن تا ما هم غافل نشده و عاقبت بخیر شویم.
خدا در ظهور و فرجت تعجیل فرماید.