وقتی میبینم که شخصی مثل جابر که نابیناست ومسیر کربلارا به عشق اربابش طی میکند هزارباران آرزو میکنم ای کاش من هم معرفت جابر را پیدا میکردم و مسیرعاشقی را قدم به قدم به عشق مولا طی میکردم.
شاید با خود بگویی: از خانه هم می توانم به حسین سلام دهیم؛ از خانه هم می توانم زیارت اربعین بخوانیم. چرا باید سختی چند روز پیاده روی را به جان بخریم و مسیری طولانی را در گرما و سرما طی کنیم تا کسی را زیارت کنیم که همین لحظه هم در کنار ما است؟ پس بشنو سخن زینب را که به یزید فرمود: «به خدا که نمی توانی یاد و خاطره ما را محو و نابود کنی.» اگر من از خانه ام سلام دهم و تو از خانه ات سلام دهی؛ دیری نمی پاید که داستان کربلا از یادها می رود. پیاده روی اربعین کاری زینبی است.